Jestem już tak bardzo złamana
czy nie ma nikogo wokół, żeby mi pomógł?
kiedy patrzę na te twarze, sprawiają, że chce mi się płakać
spójrz w moje oczy, nie ma tam zła, dlaczego tego nie widzisz
w zasadzie to już na wszystko mogę machnąć ręką
powiedzieć sobie, że jakoś to będzie i całujcie mnie wszyscy w dupę
rozglądam się dookoła i nie dowierzam, że za tym wszystkim,
czego pragnęłam, nigdy nie opuściła mnie samotność
dlaczego prześladuje mnie całe życie i nie daje wytchnienia
choć na chwilę. Powtarzam sobie: przestań, kurwa, płakać.
Daj mi czasem zamknąć wszystkie drogi za sobą,
żebym nie musiała się okłamywać, że jest inaczej.
Nigdy nie opuściły mnie te wszystkie lęki,
nie potrafię tego zrozumieć. Dlaczego cały czas to do mnie wraca?
Potrzebuję cię, ale tego nie widzisz.
Jesteś gdzieś obok i myślisz, że wszystko jest dobrze.
Nigdy nie pozbędę się ciebie z mojej pamięci, ale czy to oznacza
że jestem na ciebie skazana?
Rozkładam ręce, bo jestem bezradna. I tak głęboko dusi mnie samotność.
ⓒ Forma Abstrakcji
Publikowana treść objęta jest prawem autorskim.
Kontakt: forma.abstrakcji@gmail.com
Forma Abstrakcji 
Dzieli nas tylko odległość
Jak by tak, na wszystko machnąć ręką. Zapomnieć o tobie, spróbowałbym, ale nie nie da się, już próbowałem.
Wciąż mieszkasz ze mną w moich myślach, jesteś ze mną, wszędzie i cały czas.
Spróbowałbym jeszcze raz zapomnieć, ale się nie da, próbowałem.
Gdzie jesteś, dzieli nas tylko odległość, nie mogę się doczekać, kiedy dotrę do ciebie.
Ale jestem, mimo to spokojny, cierpliwy, bo to podstawa wszystkiego. Ale ile można cholera czekać.
Dłuży mi się czas, bez ciebie. Wciąż jesteśmy z sobą na odległość, męczy mnie to. Jak ja bym już chciał poczuć twoją bliskość.
Ale jestem już bliżej, najpierw uporządkowałem swoje sprawy.
Ale wciąż czekam.
Jeszcze na ciebie…
myślę że to już niedługo, już wkrótce.
PolubieniePolubienie